Ομιλία του Freddy Jesús Fernández Torres, επικεφαλής της διπλωματικής αποστολής της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, στα εγκαίνια της Έκθεσης Φωτογραφίας "Χοσέ Μαρτί: Mε την Ελλάδα στην καρδιά".
Καλησπέρα
σας
Είναι
μεγάλη τιμή για μας αυτή η ευκαιρία να
σας δεχτούμε εδώ, στην έδρα της διπλωματικής
μας αποστολής στην Αθήνα.
Μια
τιμή που πολλαπλασιάζεται φιλοξενώντας
την άριστη έκθεση φωτογραφίας που
αποτίει φόρο τιμής στη σχέση του με την
Ελληνική Γη, του μεγάλου Κουβανού και
Λατινοαμερικάνου Πατριώτη, Χοσέ Μαρτί.
Ξέρω
πως αυτή η έκθεση είναι μόλις ένα μικρό
δείγμα μιας τεράστιας προσπάθειας.
Μπορώ
να σας διαβεβαιώσω για το τεράστιο πάθος
που ο αξιότιμος πρόξενος της Κούβας, ο
σύντροφος Οριόλ Μαρτίνες, έχει αφιερώσει
σε αυτή τη δουλειά οργάνωσης και
πλαισίωσης της σχέσης του Χοσέ Μαρτί
με την Ελλάδα.
Μάλλον
θα γνωρίζετε ήδη ότι για τον ίδιο τον
Μαρτί υπάρχει έναν ξεκάθαρος δεσμός
ανάμεσα στον αγώνα του λαού του και στη
ζωή, τη σκέψη και τη δράση του Σιμόν
Μπολίβαρ.
Ο
Βενεζουελανός απελευθερωτής που στις
επιστολές της Τζαμάικας εξέφρασε το
όνειρό του για να γίνει μια μέρα «Το
κανάλι του Παναμά ότι ο Ισθμός της
Κορίνθου για τους Έλληνες!».
«Ας
ελπίσουμε μια μέρα να έχουμε την τύχη
να εγκαταστήσουμε εκεί ένα μελλοντικό
συμβούλιο αντιπροσώπων των δημοκρατιών,
των βασιλείων και των αυτοκρατοριών,
να προσπαθούμε να συζητάμε για τα υψηλά
συμφέροντα της ειρήνης και του πολέμου
με τα έθνη του υπόλοιπου κόσμου",
έγραψε ο Μπολίβαρ.
Πράγματι,
ο Μπολίβαρ είχε σκοπό να ιδρύσει αυτό
το συμβούλιο των αναδυόμενων δημοκρατιών
της περιοχής το 1826. Το ονόμασε "Αμφικτιονικό
Συνέδριο του Παναμά", σε μια σαφή
αναφορά στην Δελφική Αμφικτιονία που
ένωνε κάποτε τους λαούς της Ελλάδας.
Ευθυγραμμισμένος
με αυτή τη μπολιβαριανή σκέψη, ο Χοσέ
Μαρτί, ήταν ο εμπνευστής αυτού του
σκεπτικού στη δική μας Αμερική,
ένας
τρόπος για να κατανοήσουμε ο ένας τον
άλλον, σαν λαοί με αδελφικούς δεσμούς
που βασίζεται στην επιθυμία μας για
ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία,
την
απόφασή μας για αντίσταση και μάχη
ενάντια σε κάθε προσπάθεια υποταγής
μας σε κάποια αυτοκρατορία.
Πρέσβειρα
Σέλμις Ντομίνγες, επιτρέψτε μου να πω
πως ξέρω ότι εγκαινιάζουμε αυτή την
έκθεση με μεγάλη χαρά
Το
κάνουμε με τη χαρά αυτών που αγωνίζονται
για ένα καλύτερο κόσμο,
αλλά
το κάνουμε επίσης και με την προσοχή
μας στραμμένη στην υποτροπή της επίθεσης
που επιχειρούν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί
τους, ενάντια στους λαούς μας.
Δε
θα επεκταθώ όμως σχετικά,
Απλά
θέλω να καταγγείλω για άλλη μια φορά,
αυτή την εγκληματική πολιτική οικονομικής
πολιορκίας και αποκλεισμού που έχει ως
άμεσο στόχο να κάνει τους λαούς μας να
υποφέρουν.
Αφορά
ένα έγκλημα ενάντια στους λαούς μας.
Τέτοια
επιθετικότητα δεν μπορεί να προκαλέσει
άλλα αποτελέσματα από την προσκόλλησή
μας στις ανεκτίμητες πατριωτικές μας
ρίζες και στην αγάπη μας για ελευθερία.
Απέναντι
σε αυτή την επιθετικότητα, πόσο ξεκάθαρη
γίνεται η ομιλία του Χοσέ Μαρτί, στη Νέα
Υόρκη το 1893, όταν ο εθνικός ήρωας της
Κούβας μας υποδεικνύει ότι ο Μπολίβαρ
βρίσκεται στον ουρανό της Αμερικής,
«άγρυπνος
και σοβαρός, καθισμένος ακόμα πάνω στο
βράχο της δημιουργίας…»
«επειδή
ότι αυτός δεν ολοκλήρωσε, ακόμα δεν έχει
τελειώσει,
επειδή
ο Μπολίβαρ έχει ακόμα πράγματα να κάνει
στην Αμερική»
Νομίζω
πως θα πρέπει να ζητήσω συγνώμη που
μάζεψα ένα τόσο μεγάλο αριθμό αναφορών
σε μια τόσο μικρή ομιλία.
Μιλάω
όμως για το Μαρτί και τον Μπολίβαρ, μιλάω
για σκέψη και δράση,
Μιλάω
για λογοτεχνική παράδοση, υπό τη σκέπη
αυτής της φωτογραφικής έκθεσης που
δείχνει την αγάπη του Μαρτί για την
Ελλάδα.
Έτσι,
πρέπει τώρα να καλωσορίσω όλες και όλους
σας ξανά στην έδρα της διπλωματικής
μας αποστολής.
Και
επαναλαμβάνω το καλωσόρισμα εξ ονόματος
του λαού μου, ενός λαού που βρίσκεται
σε μάχη για την ανεξαρτησία του και
κάνει δικό του αυτό τον απλό στίχο του
Χοσέ Μαρτί.
Επειδή
πρέπει και εμείς να κάνουμε δικούς μας
αυτούς του στίχους που καταδεικνύουν
τη ζωή του Μαρτί και που οδηγούν τις
πράξεις μας
Με
τους φτωχούς της γης / θέλω να μοιραστώ
την ψυχή μου.
Χίλια
Ευχαριστώ
Fotos: Sotiris Stampoulidis