Προ ημερών, σεμνό προσκύνημα στα μέρη της Βολιβίας όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο μεγάλος επαναστάτης Ernesto Che Guevara. Προσκύνημα προσωπικό, αλλά και εκ μέρους όλων όσων -από την Αθήνα μέχρι το Καράκας και από τη Γάζα μέχρι το Ντονμπάς- με θεωρούν σύντροφο και συναγωνιστή.
Για να θυμηθούμε: Στις 8 Οκτώβρη 1967, ο Che τραυματισμένος συλλαμβάνεται από τον βολιβιανό στρατό σε μάχη στο φαράγγι Churo, στις Άνδεις. Κρατείται στο σχολείο του χωριού La Higuera όπου, μάταια, ανακρίνεται. Στις 9 Οκτώβρη εκτελείται από τον υπαξιωματικό του βολιβιανού στρατού Mario Terán. Εν συνεχεία, η σωρός του μεταφέρεται με ελικόπτερο στην μικρή πόλη Vallegrande και συγκεκριμένα στο πλυσταριό (lavanderia) του νοσοκομείου José de Malta. Εκεί του κόβουν τα χέρια, που διατηρήθηκαν σε φορμόλη προκειμένου να γίνει αργότερα η οριστική αναγνώρισή του. Η CIA είχε εκπαιδεύσει και συνεχώς συμβούλευε τον βολιβιανό στρατό, ενώ είχε και φυσική παρουσία στην περιοχή. Στις 11 Οκτώβρη ο Che, με άλλους 6 συντρόφους του, θάφτηκε σε κρυφό κοινό τάφο, κοντά στο αεροδρόμιο της πόλης. Λείψανά του ανακαλύφθηκαν τον Ιούλιο του 1997 και μεταφέρθηκαν στην Κούβα. Εκεί θάφτηκαν στην Santa Clara, στην πόλη όπου η νικηφόρα μάχη του 1958 άνοιξε το δρόμο για τον θρίαμβο της κουβανικής επανάστασης.
El Che vive! Siempre!
