Η τοιχογραφία "De América soy hijo y a ella me debo" (Είμαι γιος της Αμερικής και της ρωστάω) εγκαινιάστηκε στην Πλατεία Μπολίβαρ , στο κέντρο του Καράκας, ως ένδειξη των αιώνιων δεσμών φιλίας που ενώνουν την Κούβα και τη Βενεζουέλα.
Σχεδιασμένο πολύ κοντά στο ίδιο σημείο όπου ο Χοσέ Μαρτί ήρθε να αποτίσει φόρο τιμής στον Απελευθερωτή το 1881, όταν έφτασε στην πόλη αυτή, το έργο φιλοτεχνήθηκε από τον Αμπτουσαλάν Τεράν Τασέ, έναν Κουβανό καλλιτέχνη που ζει στην αδελφή χώρα, ο οποίος έχει αφήσει στο έργο του και άλλες δημιουργίες των πλαστικών τεχνών στη Μπολιβαριανή γη.
Αυτή τη φορά τον ενδιέφερε αυτός ο χώρος, ύψους δύο μέτρων και πλάτους οκτώ μέτρων, επειδή αντανακλά, μεταξύ άλλων, ιστορικά, γεωγραφικά και αρχιτεκτονικά σύμβολα που θυμίζουν την ενότητα των δύο αγαπημένων χωρών.
"Πήγαμε να αναζητήσουμε την ιστορία που ενώνει την Κούβα και τη Βενεζουέλα, ακόμη και πριν από την αποικία, οι ιθαγενείς Καρίνιας κατοικούσαν αυτό το μέρος που γνωρίζουμε σήμερα ως την Περιφέρεια Σούκρε, στη συνέχεια εξαπλώθηκαν στα νησιά της Καραϊβικής και έφτασαν στην Κούβα, και στη συνέχεια έγιναν οι Ταίνος των Μεγάλων Αντιλλών, είμαστε από το ίδιο αίμα", είπε.
 |
| Αμπτουσαλάν Τεράν Τασέ, Κουβανός καλλιτέχνης που ζει στη Βενεζουέλα |
Περαιτέρω, εξήγησε ότι, "με αυτόν τον τρόπο, σκεφτήκαμε μια καλλιτεχνική πρόταση που θα μας οδηγούσε να αναμείξουμε τις δύο ιδιομορφίες, τους πολιτισμούς, να πάμε στα σύμβολα με τα οποία ο λαός αισθάνεται ταυτισμένος, για παράδειγμα, την αρχιτεκτονική, τους κοινούς τόπους, την Arco de la Federación στο Καράκας, το παγωτατζίδικο Coppelia στην Αβάνα, το Hotel Nacional στην Κούβα, την Aula Magna του Universidad Central de Venezuela, το μοναδικό μέρος όπου ο Φιντέλ μίλησε δύο φορές εδώ, υπάρχουν επίσης τρεις ναοί, ο καθεδρικός ναός, το τζαμί και η συναγωγή στο Καράκας.Ο Μαρτί είπε ότι η Βενεζουέλα ήταν η Ιερουσαλήμ της Νότιας Αμερικής, εστιάσαμε στο να δούμε τη Βενεζουέλα ως αφετηρία που οδηγεί σε μια μεγάλη αψίδα θριάμβου που δεσπόζει στην τοιχογραφία από το κέντρο του έργου, λέγοντας ότι εδώ στο Καράκας γεννήθηκε η εθνική, πατριωτική σκέψη της Αμερικής μας, από εδώ ο Μαρτί άντλησε τις ιδέες του Μπολίβαρ, του Σιμόν Ροδρίγκεζ, του Σούκρε, του Μιράντα, του Σαν Μαρτίν και από εκεί διακλαδώθηκε η σκέψη που έφτασε στο σήμερα χάρη στην Κουβανική Επανάσταση".
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο Αλεξάντερ Νεμπρέδα Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης του Καράκας, ο Πρέσβης της Κούβας στη Βενεζουέλα,Νταγκομπέρτο Ροντρίγκες, ενώ συμμετείχαν επίσης, ως προσκεκλημένοι, εκπρόσωποι του Διπλωματικού Σώματος που είναι διαπιστευμένοι στη χώρα αυτή, καθώς και εκπρόσωποι του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας (PSUV) και του Κινήματος Φιλίας και Αλληλεγγύης Βενεζουέλα ~ Κούβα.
Ο Nεμπρέρα κάλεσε σε αλληλεγγύη με τους δίκαιους σκοπούς του κόσμου και αναφέρθηκε στην υπερβατικότητα και τη σημασία αυτού του έργου.
"Η παρουσία μας εδώ είναι ένας τρόπος να εκφράσουμε το παλόμενα αισθήματα δύο λαών, με μια διαδρομή που χαράχτηκε πριν από πολύ καιρό, οι κομαντάντε μας Φιντέλ και Τσάβες κατάφεραν να υιοθετήσουν τη σκέψη του Μαρτί και αυτή η τοιχογραφία φέρει μια συμβολική φράση "Είμαι γιος της Αμερικής και της το χρωστάω", γι' αυτό και ο Μαρτί βρίσκεται στη σκέψη της Patria Grande (Μεγάλη Πατρίδα) ως μαθητής του Μπολίβαρ, όπως μας δίδαξε, η αγάπη ανταποδίδεται με αγάπη", ανέφερε.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του τόνισε: "Πώς να μην είμαστε ευγνώμονες για τις κοινωνικές αποστολές, υπέρ του πολιτισμού, του αθλητισμού, της αναψυχής, της υγείας, όταν η Αποστολή Barrio Adentro (Μέσα στη Γειτονιά) ξεκίνησε με την άφιξη Κουβανών γιατρών που ήρθαν μαζί μας για να σώσουν ζωές, ο Φιντέλ ήταν πάντα προσεκτικός με τον Τσάβες, στον οποίο έδωσε τον τίτλο του καλύτερου φίλου της Κούβας, και όλοι αυτοί οι δεσμοί ενίσχυσαν την ενσωμάτωσή μας, πώς να μην είμαστε ευγνώμονες, Κούβα, για τις υπηρεσίες σου σε αυτόν τον τόπο", ρώτησε συγκινημένος.
Από την πλευρά του, ο Κουβανός διπλωμάτης υπενθύμισε ότι ήταν στο ίδιο μέρος που ο Μαρτί ήρθε για να αποτίσει φόρο τιμής στον Απελευθερωτή κατά την άφιξή του σε μια χώρα που αγάπησε σαν γιο του. Τώρα, σε αυτό το "Paseo de la amistad y la solidaridad" (Περίπατος της φιλίας και της αλληλεγγύης) υπάρχει μια τοιχογραφία με σύμβολα και των δύο πατρίδων, ένας τόπος υποχρεωτικής επίσκεψης για όσους περνούν από το κέντρο αυτής της όμορφης πόλης, δήλωσε.
Μια ιστορία που ενώνει τους δύο λαούς, της φιλίας, της αλληλεγγύης, γι' αυτό θέλουμε ο περιπατητής όταν φτάνει σε αυτή την πλατεία να μπορεί να θαυμάσει αυτή την όμορφη σχέση, ή ο περαστικός που έρχεται σε αυτά τα μέρη να εκτιμήσει αυτή τη φιλία, μια τοιχογραφία που υπενθυμίζει τους άφθαρτους δεσμούς μεταξύ των δύο αδελφών εθνών, μια ιστορία που αναπτύχθηκε πρόσφατα, με τον εναγκαλισμό μεταξύ Φιντέλ και Τσάβες τον Δεκέμβριο του 1994 στην Αβάνα, ως σύνθεση αυτής της ιστορικής κοινωνίας μεταξύ των λαών μας.
Και τέλος ο διπλωμάτης δήλωσε: "Αυτή η τοιχογραφία είναι μια αναγνώριση και ένας φόρος τιμής στους Κουβανούς και τους Βενεζουελάνους που συνέβαλαν στο να συνεχίσει να μεγαλώνει αυτή η ιστορία, είναι ένα μέρος που δεν πρέπει να χάσετε, ένας φόρος τιμής στον Τσάβες, στον Φιντέλ, στον Μπολίβαρ και στον Μαρτί, σε όλους εκείνους που κάνουν αυτή την πόλη πιο όμορφη και ωραία, και ελπίζουμε ότι αυτή η αδελφοσύνη θα συνεχίσει να μεγαλώνει όλο και περισσότερο".
Ο Ρουμπέν Ροντρίγκες, πρόεδρος της Πολιτιστικής Εταιρείας Χοσέ Μαρτί, παράρτημα Βενεζουέλας, έδωσε μια ιστορική σκιαγράφηση των δεσμών που σηματοδοτούν τη σχέση μεταξύ των χωρών του Μαρτί και του Μπολίβαρ, του Τσάβες και του Φιντέλ και θεώρησε ότι η τοιχογραφία είναι και θα είναι πάντα ένα συλλογικό έργο.
Εξήγησε ότι η πλαστικότητα του έργου αποτελούσε σταθερό μέλημα του συγγραφέα, γι' αυτό και τα ζωηρά, αντιθετικά χρώματα, οι εντάσεις, το παιχνίδι των επιπέδων, οι επικαλύψεις που ευχαριστούν τον περαστικό και στη συνέχεια τον κάνουν να εμβαθύνει, γι' αυτό και οι ναοί, τα τζαμιά και οι καθεδρικοί ναοί εμφανίζονται "όχι μόνο στη θρησκευτική τους έκφραση, αλλά και ως ένα κοινωνικό μωσαϊκό, μια έκφραση του χαρακτήρα των Βενεζουελάνων, καλοπροαίρετων και αλτρουιστών όταν πρόκειται να υποδεχτούν τους πρόσφυγες επισκέπτες, Η Waraira Repano και η Sierra Maestra δεσπόζουν στο τοπίο και αν λείπει από εκεί ο γενναιόδωρος Bolívar για τη Sierra Maestra, είναι γιατί ξέρουμε ότι στην ψυχή των Βενεζουελάνων δεν ξεχνιέται ποτέ, όπως και εμείς οι Κουβανοί δεν ξεχνάμε τη γενναιοδωρία των γιων του Bolívar σε αυτή τη γη, στην οποία οι Κουβανοί γιατροί και συνεργάτες έχουν ζητήσει με μαρτυρικό τρόπο μια θέση στην πολιτοφυλακή της ειρήνης", κατέληξε συγκινημένος.
